Το παρθένο, μικρό και ηφαιστειογενές νησί της Κίμωλου είναι ένα από τα λιγότερο γνωστά ελληνικά νησιά. Αν και ένα νησί αραιοκατοικημένο σήμερα, η ιστορία και η παράδοση της Κιμώλου επιβιώνουν μέχρι σήμερα. Το όνομα αυτού του νησιού προέρχεται από την ελληνική λέξη kimolia , που σημαίνει κιμωλία. Η Κίμωλος ήταν κάποτε μέρος της Μήλου αλλά χωρίστηκε μεταξύ δύο νησιών λόγω σεισμού.
Τα απομεινάρια της αρχαίας Κιμώλου που βρέθηκαν στην κοντινή παραλία Κοφτού στο βυθό της θάλασσας αποτελούν μαρτυρία της αρχαίας κατοίκησης του νησιού από την εποχή της Μυκηναϊκής περιόδου. Στην αρχαιότητα, η Κίμωλος ήταν πεδίο μάχης μεταξύ της Αθήνας, που ήταν ο κυρίαρχος του νησιού, και της Σπάρτης, του ηγεμόνα της γειτονικής Μήλου. Στα μεσαιωνικά χρόνια τα σπήλαια της Κιμώλου ήταν καταφύγια πειρατών. Από τον 13ο έως τον 16ο αιώνα, η Κίμωλος ήταν μέρος του Ενετικού Δουκάτου των Κυκλάδων.